گرایش زنان به آموزه‌های گفتمان روشنفکر (مورد مطالعه: زنان 18 تا 40 سال شهر شیراز)

هدف این پژوهش، سنجش میزان «گرایش به آموزه‌های گفتمان روشنفکری» و شناسایی عوامل مؤثر بر آن در میان زنان شهر شیراز است. چارچوب تبیینی پژوهش متأثر از نظریه‌های هویت محور در تبیین جنبش‌های اجتماعی است. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای و تصادفی، پس از انتخاب 400 نفر از میان زنان 18 تا 40 سال شهر شیراز، پرسش‌نامه تحقیق میان آن‌ها توزیع گردید. میانگین «گرایش به آموزه‌های گفتمان روشنفکری» در آزمودنی‌ها برابر با 13/65 درصد بود. هم چنین، متغیر وابسته «گرایش به آموزه‌های گفتمان روشنفکری» با متغیر مستقلِ«مصرف رسانه‌ای»، رابطه مستقیم معنادار و با متغیرهای مستقل«پایگاه اقتصادی اجتماعی»، «سن»، «سرمایه اجتماعی»، «دینداری» رابطه معکوس معنادار داشت. میان متغیر وابسته تحقیق و متغیر مستقلِ«سرمایه فرهنگی»، رابطه معناداری مشاهده نگردید؛ سرانجام، 25 درصد از واریانس متغیر وابسته تحقیق توسط مجموع متغیرهای مستقل قابل تبیین است.